kalejdoskop

         
             











                 A może Ty to wiesz?
                 Dlaczego tak już jest
                 Jakim stary świat,
                 Że zakwita, potem więdnie kwiat?
                                   Że raz słońce, a raz deszcz,
                                   Dzisiaj radość, jutro gniew.
                                   zastanawiam się.
                 I są chwile takie-
                 Lecisz razem z ptakiem
                 Gdzieś do gwiazd
                 Lecz niedługo trwa ten stan
                                  Nawet nie wiesz wcale,
                                  Kiedy dotkniesz znów
                                  Twardego dna
                                  Czasem dźwigniesz się,
                                  Czasem jednak nie
               Bo wziął w ręce ktoś
               Kalejdoskop naszych dni
               I obraca nim jak chce
               Raz na dobre, raz na złe
                                 Lecz on chyba rację ma
                                 I co robi, chyba wie
                                 Żeby poznać dobry smak
                                 To i gorycz trzeba pić
                                 No i słone łzy
             Po to cisza głucha trwa
             Strasznie długo tak
             By mógł radość duszy dać
             Śpiewający ptak
                                 Coś przerywa jego śpiew
                                 Świat w posadach drży
                                 Czy powiedzieć Bóg coś chce?
                                 Może grozi mi?
            Lecz i Boży gromki gniew 
            W końcu milknie też
            Niebo znowu chce nam dać
            Słońca ciepły blask
                               I tak stale zmienia się
                               Kalejdoskop naszych dni
                               Szczęście z troską mija się
                               Radość suszy łzy.


Autor obrazka: James Cooper
Źródło obrazka: flickr.com
licencja obrazka: (CC BY-NC-SA 2.0)